Devil May Cry 4

Dolu dolu aksiyona hazır olun!

Capcom karşımıza harika bir Devil May Cry oyunu ile daha çıktı ve bu seferki PC versiyonu için inanılmaz bir atılım gösterdi. Eğer yazın sıcağında zamanınızı geçirecek ve her dakikasında adrenalin hissini alabileceğiniz bir oyun arıyorsanız, size Devil May Cry 4’ü öneriyoruz.

Yalnız küçük bir öneri DMC 4 almaya karar verdiğinizde bilgisayarınız için bir oyun pad’i alırsanız da iyi olacaktır zira diğer türlü, oyunda fare desteği olmadığını düşünürsek, klavye ile rahat oynanmıyor. Oyunun sayılı olumsuz yanlarından birini de söyledikten sonra, ayrıntılı açıklamalara geçebiliriz.

Devil May Cry 4, bir önceki oyun DMC 3’e göre de çok yol kat etmiş ve oyuncuya daha da fazla imkânlar tanıyan bir oyun haline gelmiş. Oyuna başlarken iki ayrı zorluk seviyesinden birini seçiyorsunuz (İleride daha da zor seviyeleri açabilirsiniz). Hatta bilgisayarın otomatik olarak sizin için yapabileceği bazı kombo hareketleri bile seçebiliyorsunuz. DMC serisi ile ilk kez tanışıyor bile olsanız, oyun kimseyi çok zorlayıcı durumda değil; ama tabii çocuk oyuncağı da olmadığı aşikâr. Nihayetinde stilist aksiyonu, muhteşem boss (bölüm sonu düşmanı) kapışmaları ve harika ara sahneleri ile oyun devamlı sizi daha ilerisi için teşvik ediyor.

Yeni kahramanımız Nero ile tanışın...

Devil May Cry’ın karizmatik karakteri Dante, oyunun olmazsa olmazlarındandır. Belirli yerlerde yine Dante’yle oynayabiliyoruz; ama oyunun esas kahramanı bu kez Dante değil. Oyunun çoğunluğunu kendine has özellikleri ve stili olan Nero ile oynuyoruz. Nero’nun da inanılmaz özelliklerinden ötürü Dante ile aynı tipte bir kahraman tasviri ortaya çıkıyor; ancak DMC 4 Nero ile Dante arasındaki ilişkiyi tam olarak açıklamıyor. Biz de buna çok takılmıyor ve Nero’nun bağlı olduğu dini örgüt “The Order of the Sword” hakkında gerçekleri ve Dante’nin bu örgütün liderini öldürmesinin sebeplerini öğrenebilmesi için maceraya atılıyoruz. Ayrıca Nero, sevgilisi Kyrie’nin de izini sürüyor. Senaryo çok fazla çarpıcı şeyler içermiyor. Ama ara sahnelerdeki diyaloglar, kamera açıları, çok gerçekçi animasyonlar ve seslendirmeler kendimizden geçmemize sebep oluyor.

Nero’nun esas özelliği, “The Devil Bringer” olarak bilinen şeytanî kolu... Bu kol sayesinde uzaktaki düşmanları bile yakalayıp çekebiliyor, birkaç kombo hareket sergiledikten sonra da kolayca etkisiz hale getirebiliyorsunuz. İşin güzel tarafı ise bu süreci gerçekleştirmek çok da zor değil ve bu sayede DMC 3’teki savunmaya dayalı anlayış daha saldırıya yönelik hale getirilmiş. Havada ve yerde yapabileceğiniz bu hızlı hareketler sayesinde biraz kanlı görüntülerle karşılaşıyorsunuz. Başlarda bazı manevraların zamanlaması zor da olsa nihayetinde alıştıkça düşmanları The Devil Bringer ile bir çırpıda yakalayıp hallediyor hale geliyorsunuz. Ayrıca Nero’nun bu yetenekli kolu dışında, Dante gibi sahip olduğu hoş envanterleri de var. The Red Queen (Kızıl Kraliçe) isimli kılıç ve Blue Rose (Mavi Gül) isimli Revolver Nero’nun demirbaşlarından; ama oyunda ilerledikçe DMC hayranlarının görünce sevinecekleri başka silahlar da bulunmakta. Nero’nun yararlı tekniklerinden biri de “Exceed” denilen, kılıcın güçlenme yeteneği. Kılıcı savurduktan sonra doğru tuşa basarsanız verebileceğiniz hasar bir hayli artıyor. Fakat zamanlamayı tutturmak çok da kolay değil.

Oyunda ilerledikçe kazanacağınız şeylerden biri de Proud Souls (Gurur Ruhları). Verilen görevlerdeki performansınıza göre kazandığınız bu bonuslarla yeni combolar açabiliyor veya var olanları geliştirebiliyorsunuz ki, bu geliştirmelere ilerleyen bölümlerde zorlaşan düşmanlar sebebiyle gerçekten ihtiyacınız oluyor. Yeteneklerinizi kendiniz seçebileceğiniz gibi, bilgisayar otomatik olarak sizin dövüşme stilinize göre de seçebiliyor. Meraklanmayın, yanlış yapabileceğiniz bir unsur yok; çünkü istediğiniz zaman tüm yetenek puanlarınızı sıfırlayıp en baştan dilediğiniz gibi tekrar dağıtabiliyorsunuz.
Oyunda ara ara gizli görevlerle karşılaşıyorsunuz. Bu görevler sizden belirli bir hareketi yapmanızı veya birçok düşmanı belirli bir zamanda öldürmenizi isteyebiliyor. İkinci ihtimal zor; ama yapılabilir de olsa, istenen bazı hareketler sizde henüz mevcut değilse, başka bir zaman buraya tekrar dönmeniz gerekebiliyor. İşin aslı, bu görevleri yapma zorunluluğunuz da yok; ama verdikleri ödüller gerçekten iştah açıcı olabiliyor.

Dante’yi getirin bana!

Oyunun hemen hemen yarısından sonra Dante’nin kontrolünü ele alıyorsunuz. Tabii bir müddet yeni oyun stiline alışmaya çalışıyorsunuz; çünkü Nero’nun The Devil Bringer’ından mahrum kalmak biraz hayal kırıklığı yaratabiliyor. Fakat Dante’nin yeni silahlarına, kombolarına ve 5 dövüş tekniğine alışmak da kolay oluyor. Hele ki Dante’nin silah yelpazesini tamamlayınca, havada değişik silahlarla Nero’ya göre çok daha çeşitli kombolar yapabilmek mümkün oluyor.

Bitmek bilmeyen aksiyonun dışında bazen hafif bulmacaları da çözmek zorunda kalabiliyorsunuz. Bu bulmacalar çok zor olmasalar da kimi zaman terletici derecede şeyler gereksiniminde olabiliyor.

Oyunun rahatsız edici bir noktası, benzer düşman mücadeleleri ve sürekli tekrar edebilen çevre dizaynları. Birçok aşama kalelerde, ormanlarda geçiyor ve Dante’yle oynamaya başladığınızda tüm buraları tekrar ziyaret ediyormuş hissine kapılıyorsunuz. İhtişamlı ve koskocaman alanlarda dolaşmak başlarda göz alıcı olsa da devamlı benzerleriyle karşılaşmaktan ötürü, yeni sahneler görmek için can atar hale geliyorsunuz ve bu da oyunun özgür ve maceraperest ruhunu bir miktar baltalıyor. Oyunun en keyifli anlarından biri olan ve güzel manevralarla oynadığınızda çok hoş görüntüler ortaya çıkan Boss dövüşleri de ne yazık ki yine Dante ile oynarken kendini tekrar ediyor. Tabii Dante’deki farklı dövüş stilleri ve silah çeşitleri sayesinde, ayrı tecrübeler elde etmiş oluyorsunuz.

Kamera arkası...

Konsollarda yeterince güzel görüntülere sahip olan DMC 4, PC versiyonu ile de yeterince göz kamaştırıcı halde. Oyunun hem DirectX 9 hem de 10 desteği var ve iki modda da başarılı bir performans sergiliyor. Karakter animasyonları ve modellemeleri tek kelimeyle şahane. Dante ve Nero seri kombolarını çok gerçekçi animasyonlarla hayata geçiriyorlar. Sesler ise görüntüleri tamamlayıcı nitelikte. Dövüşlerde yeterince etkileyici seslerle karşılaşıyorsunuz ve manevraların hızı ve gücü arttıkça görüntülerle birlikte seslerde de benzeri bir değişiklik sezilebiliyor. Müzikler ise biraz klişe kalıyor. Oyunun hızlı yapısına ayak uydurması için yine eski serideki gibi Heavy Metal türündeki müzikler altta çalıyor fakat bir yerden sonra aynı liste tekrar dönmeye başlıyor.

Çevirim içi lider tablosu imkânı tanımayan PC versiyonu, bunun yerine muhteşem 2 ekleme içeriyor: “Dark Knight Mode” (Kara Şovalye Modu) ve turbo speed (turbo hız). Kara Şovalye modunda etraf sayısız düşmanla dolu oluyor ve çok da zor olmayan bu düşmanlarla bir hayli zaman geçirebiliyorsunuz. Turbo hız ise herhangi bir aşamaya başlamadan aktif hale getirip oyuna girebileceğiniz bir özellik. Bu sayede adından anlaşıldığı üzere oyun hızlı bir hale geliyor ve daha fazla heyecan isteyenlere değişik bir tecrübe sunuyor.

Kapanış...

Şüphesiz çoğunluğun söylediği gibi, Devil May Cry 4 harika bir oyun ve tüm Xbox 360, PC ve PS3 oyuncuları için tavsiye edilebilir bir isim. DMC serisinin hayranları için zaten bir olmazsa olacağı aşikâr; ama hepimiz için de Nero ve Dante’yi oynamak çok keyifli bir tecrübe olacaktır... İyi oyunlar...

Oyundan Bir Görüntü: